تپه حاجی فیروز کجاست؟ - مجله جگوار

طبق حفاری هایی که در این منطقه انجام شده این تپه 16 دوره تاریخی داشته و یازده مرحله ساختمان سازی را تعیین می نماید.در این تپه بقایای چند ساختمان به چشم می خورد که مستقل از یکدیگرند و نقشه آنها مربع شکل است.

واحدهای ساختمانی دارای اتاق های نشیمن، محل آماده سازی غذا و پخت و پز، انبارک های غذا و آذوقه و خمره های ذخیره بود. اجساد بچه ها را هم معمولاً در زیر کف این قسمت دفن می کردند.

دیوارها را معمولاً از چینه و در برخی موارد از خشت هایی که بدون قالب بود، می ساختند. سطوح دیوارها را گاهی با مخلوطی از کاهگل و گچ اندود نموده بودند.آثار گوناگون سنگی،گلی،استخوانی و صدفی در این منطقه کشف شده است.

نقاشی ها روی آثار به دست آمده بیشتر روی سطح خارجی ظرف صورت میگرفته و به ندرت و به ندرت نمونه هایی دیده شده است که سطح داخلی ظرف را نیز با نقاشی تزیین نموده بودند.عناصر نقشی که استفاده میشد عبارتند از:انواع نقوش هندسی و خطی مانند جناقی ها، زیگزاگ ها، مثلث های سرو ته، نقوش درختی و نقطه چین ها.

رستوران های روباز مشهد

رستوران های نزدیک حرم مشهد

فهرست وسایل سفر به مشهد با اتوبوس

بعلاوه آثاری از حصیر و سبد بر روی دیوارها کشف شده است. سنت های تدفین در تپه حاجی فیروز بسیار متنوع است. در حالت نخست، مردگان را در جایی می نهاده اند تا پس از زائل شدن بدن، استخوان ها را در استخوان دان های کوچک گروهی که در کف یا گوشه اطاق ها قرار داشتند، دفن نمایند.

در حالت دوم مردگان را بر شانه چپ و در حالی که سر به طرف شمال بوده است، دفن می نموده اند. در حالت سوم مردگان را می سوزانده اند و استخوان های آنرا دفن می نموده اند.این اثر در تاریخ 7 خرداد 1387 با شمارهٔ ثبت 22908 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.