سطحی شدن، آفت اصلی نشریاتی هاست ، تحلیل به موقع و در بزنگاه ها نداریم! - مجله جگوار

از سفر با تور سریلانکا به یکی از زیباترین کشورهای آسیایی سفر کنید و از شهرهای زیبای کلمبو و بنتوتا دیدن کنید.

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرنگاران، میزگرد نشریات دانشجویی با عنوان ظرفیت های مغفول نشریات در دانشگاه ها با حضور سردبیران سه نشریه از دانشگاه های تهران، شریف و امیرکبیر در خبرنگاران برگزار گردید.

در این میزگرد شاکر، سردبیر روزنامه شریف، فلاح، سردبیر نشریه راهرو دانشگاه امیرکبیر و محمودی، سردبیر نشریه 1404 دانشگاه تهران حضور پیدا کردند که مشروح بخش اول این میزگرد در ذیل آمده است:

نشریه باید از مسائل و مسائل دانشگاه و دانشجویان بگوید

در ابتدا شاکر با اشاره به ظرفیت های مغفول نشریات و کار هایی که برای آن باید کرد، گفت: در خصوص نشریات دانشجویی یکی از مسائلی که معمولا در دانشگاه ها مورد بحث است بودجه است؛ اما در دانشگاه ما حداقل هایی برای این موضوع در نظر گرفته شده و نشریاتی که در دانشگاه صنعتی شریف منتشر می شوند، توسط خود دانشگاه چاپ و بعضی حتی چاپ رنگی هم می گردد.

وی ادامه داد: فضای نشریاتی دانشگاه شریف حداقل از نظر کمی پیشرفت خوبی داشته است؛ چرا که امکاناتی برای چاپ رایگان نشریات در نظر گرفته شده است، ولی از سوی دیگر مسائلی در نشریات دانشجویی دانشگاه وجود دارد و ظرفیت هایی نادیده گرفته شده. برای مثال موضوعاتی که ما در نشریات دانشجویی می بینیم، مسائلی است که در مطبوعات بیرون از دانشگاه نیز وجود دارد و با همان ادبیات و قالب و فرم در نشریه دانشجویی مطرح می گردد. این مسئله درست است که خیلی از دانشجویان روزنامه یا سایت های خبرگزاری ها را مطالعه نمی نمایند؛ اما آنچه که در نشریات دانشجویی می آید باید با خود دانشگاه و مسائل دانشجویی ارتباطی داشته باشد.

شاکر افزود: مسائلی مثل آینده دانشجویان، پرداخت آن ها به تکنولوژی و امثالهم در نشریات دانشجویی جای خالی بسیاری دارد. نشریات تشکلی اغلب به سمت اتفاقاتی که در جامعه رخ می دهد، می فرایند و بسیاری از اوقات ادبیات سیاسی که در بیرون از دانشگاه وجود دارد را استفاده می نمایند؛ در حالی که همین نشریات در مسائل مهم تری که در خود دانشگاه وجود دارند، می توانند تاثیرگذار باشد.

سردبیر روزنامه شریف گفت: مسئله طرح توسعه دانشگاهی، که در دانشگاه تهران نیز سروصدا ایجاد کرد، درباره دانشگاه شریف نیز صدق می نماید و دانشجویان کم کم با این موضوع روبرو خواهند شد و چالش های زیادی بین مردم و دانشگاه پیش خواهد آمد. این یکی از مسائلی است که مربوط به دانشگاه است و روزنامه شریف آن را پیگیری کرد. چنین مسائلی نیازمند آنالیز و برگزاری نشست و میزگرد و صحبت با رسانه ها است. تا اینکه ماجرای دانشگاه الزهرا (س) و تهران دوباره تکرار نگردد.

کسری فعالیت نشریاتی ها و در نظر گرفته نشدن مسائل این چنینی به خودی خود یکی از ظرفیت های مغفول نشریات دانشجویی است.

شاکر توضیح داد: یکی دیگر از مسائلی که در بحث نشریات مغفول مانده، فرم های نشریات است. فرم های تکراری یکنواخت در نشریات باعث می گردد تا جذابیتی که این نشریه می تواند داشته باشد را از دست بدهد. برای مثال اکثر نشریات به دنبال یادداشت نویسی رفتند و معمولا بعد از چک کردن چند خبرگزاری و چند کتاب یادداشتی با همان سبک و سیاق رسانه ها منتشر می نمایند و قالب های دیگر مثل مصاحبه، گزارش و امثالهم در این نشریات کم دیده می گردد. همچنین کار های میدانی در نشریات دانشجویی بسیار کم انجام می گردد و دانشجویان ترجیح می دهند پشت سیستم بنشینند و نشریه ای را دربیاورند.

وی اضافه نمود: بعضی اوقات نشریات دانشجویی مخاطبین خود را به خوبی انتخاب نمی نمایند، چون مخاطب یک نشریه کل دانشگاه می تواند باشد؛ اما نشریات دانشجویی بعضا برای نشریات خود، مخاطب خاص معین می نمایند و این در حالی است که بسیاری از دانشجویان در تشکل ها عضو نیستند و در واقع قشر خاکستری دانشگاه را تشکیل می دهند این طرز تفکر که به ما می گوید مخاطب نشریات فقط فعالان دانشجویی هستند بعضی موارد اشتباه است چرا که ما می توانیم بر طیف گسترده ای از دانشجویان تاثیرگذار باشیم.

شاکر با اشاره به اینکه دیدگاه های مختلف و متفاوت در نشریات دانشجویی کم شده است، گفت: امروز نشریات دانشجویی خیلی کمتر به آنالیز مسائل متفاوت و جذاب از دیدگاه های مختلف می پردازند و بیشتر نشریات در حال کوشش برای این هستند که یکسری از مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را اثبات نمایند.

نشریات دانشگاهی عملکرد به موقع و بزنگاهی ندارند

سبحان فلاح، سردبیر نشریه راهرو پیرامون ظرفیت مغفول نشریات دانشجویی گفت: امروز با مسئله بی توجهی جدی مسئولان دانشگاه های مختلف روبرو هستیم و اگر هم توجهی به نشریات صورت بگیرد، همان بحث کمی گرایی نشریات در دانشگاه ها است. عموما نشریاتی که در دانشگاه ها منتشر می گردد نشریات باکیفیتی نیستند و به مسائل جذاب و دانشجو پسند نمی پردازند و یا منظم و به موقع چاپ نمی شوند؛ برای مثال در یک دانشگاه بالای صد نشریه چاپ می شوند که هیچ کدام به صورت منظم بیرون نمی آیند و نهایتا دو یا سه نشریه هستند که به موقع چاپ می شوند و به دست دانشجویان می رسند.

وی با اشاره به افت جدی که در مسئله نشریات دانشجویی روبرو بوده ایم، گفت: حال نشریات دانشجویی امروز چندان خوب نیست و سایر نشریاتی که از سال 92 به بعد در دانشگاه ها به انتشار می رسند بی کیفیت شده اند. یکی از افتخارات بعضی نشریات این شده است که ما نهایتا به صورت دو هفته یکبار به صورت منظم نشریه را به دست دانشجویان می رسانیم و به این فکر نمی نمایند که در این نشریه باید به چه نکاتی بپردازند و از سوی دیگر وزارت علوم نیز ملاک فزونی نشریات دانشگاه ها را از نظر کمیت آنالیز می نماید و به کیفیت نشریات کاری ندارد؛ البته همین موضوع کمی گرایی نیز به خودی خود مورد توجه قرار نمی گیرد. برای مثال دانشگاهی مثل امیرکبیر و تهران از نظر بودجه ای و تامین هزینه های چاپ مورد حمایت قرار نمی گیرند و همین کمی بودن نشریات نیز محل چالش است و این حداقل هایی است که باید برای نشریات تامین گردد، اما متاسفانه تامین نمی گردد.

وی ادامه داد: یکی دیگر از ظرفیت های مغفول نشریات در کشور ما نداشتن مطالب دسته بندی شده به صورت پفراینده ای، عمیق و مسئله محور می باشد. به نوعی نشریات دانشجویی کشور ما محل حرف های بزن درو شده است هر روز حرف جدید در نشریات گفته می گردد که محور خاصی ندارد و در بستر خاصی نیست و یا به صورت پفراینده ویژه مورد توجه قرار نگرفته است حتی در بهترین نشریات دانشجویی کمتر دیده می گردد که مسائل به صورت محوری و پفراینده ای مورد رسیدگی و آنالیز قرار گیرد بلکه اکثر موارد به صورت سطحی حرفی زده شده و از آن رد می شوند.

سردبیر نشریه راهرو با اشاره به مطالب نشریات قوت قلم و تحلیل دانشجویی را در خود ندارند، گفت: اغلب نشریات کارشان این شده است که سوژه های روزنامه ها و رسانه های کشور را آنالیز می نمایند و از همان تحلیل ها مطلبی فراوری می نمایند؛ در حالی که دانشجو نباید از زاویه دید عموم رسانه ها به مسائل کشور نگاه کند؛ بلکه این نگاه باید متفاوت باشد. همچنین سوژه های نابی در دانشگاه وجود دارد که نشریات می توانند به آن بپردازند مثل پولی شدن دانشگاه ها مسئله مهمی که هر روز در حال گسترش بیشتر است و هیچ دانشگاهی به صورت خاص و ویژه به آن نپرداخته است نهایتا یادداشتی در یک نشریه برای آن چاپ می شوند و از آن رد می شوند.

فلاح توضیح داد: یکی از مسائلی که خیلی کم به آن پرداخته می گردد، این است که در برابر موضوعات مهم روز کشور موضع گیری که در بزنگاه ها باید داشته باشند و تحلیل به موقع نمایند را ندارند و متاسفانه یک موضوع مهمی در کشور اتفاق می افتد و بعد از دو یا سه هفته نشریات تازه شروع می نمایند به موضع گیری درباره آن و باز هم آن تحلیل کلیشه ای است. یعنی نه تنها نشریه دیر به چاپ رسیده است؛ بلکه تحلیل به موقع هم از موضوع نداشته است و به نظرم به نوعی نشریات تبدیل شده اند به جایی برای دانشجویانی که همه کار های خود را انجام داده اند و وقت اضافه شان را صرف نشریه می نمایند و در واقع اولویت آخر دانشجویان شده است.

وی ادامه داد: حداقل کاری که نشریات می توانند انجام بدهند، این است که موضوع گیری سریع و به موقع در روبروه با مسائل مهم کشور داشته باشند. متاسفانه نشریات امروز ما تحلیل به موقع ندارند؛ در حالی که ارائه تحلیل به موقع یکی از مزیت های دانشجویان این دانشگاه است، اما متاسفانه حدود دو سه سالی است که در دانشگاه عکس العمل سریع نسبت به اتفاقاتی که در جامعه می افتد نمی بینیم برای مثال مسئله دی ماه 96 که رخ داد فقط یک یا دو نشریه بودند که در بزنگاه دست به چاپ نشریه با تحلیل زدند.

نشریات دانشجویی باید محلی برای حل مسائل و مسائل کشور باشد

محمودی، سردبیر نشریه1404 دانشگاه تهران نیز با اشاره به اینکه نشریات دانشجویی ظرفیت های بسیاری دارند که مغفول مانده است، گفت: متأسفانه نشریات دانشجویی تبدیل به محل تمرین برای دانشجویانی که می خواهند در فضای نوشتن کار نمایند، شده در حالی که نشریات نباید اینگونه باشد. بلکه باید محلی باشد برای حل مسائل ودغدغه هایی که در کشور وجود دارند.

وی ادامه داد: متأسفانه نشریات ما راستا و نقطه شروع و سرانجام ندارند. معین نیست که از کجا و برای چه چیزی دغدغه دارند. حداقل این است که باید معین گردد کدام نشریات در دسته واکنش های سریع قرار دارند . کدام نشریات در دسته نشریات مسئله محور. در حال حاضر هنوز نه نشریات واکنش سریع خوبی داریم، نه نشریات مسئله محور خوب و اگر بخواهند مسئله ای را پیگیری نمایند معمولا خسته می شوند و رها می نمایند. همچنین نشریات اصلی که در واقع تریبون تشکلها هستند باید خط خود را مشخض نمایند. با سیر معین و هدف گذاری دقیق و تیم حرفه ای کار نمایند و واکنش سریع آن ها معین باشد.