چینی ها پا توی کفش من نکرده اند ، 7جفت کفش برای 7روز هفته
به گزارش مجله جگوار، 56سال دارد، اما پرنشاط و با انرژی است. این سرزندگی هم به خاطر علاقه به کارش است هم به علت کوهنوردی. حسین آراسته نوجوان بود که به حرفه پدری اش رو آورد و چراغ مغازه پدری در خیابان ولی عصر(عج) را روشن نگه داشت.
خبرنگاران - راحیل حسینیان: ساکن محله منیریه است. کفش های مغازه او همگی ساخته و پرداخته خودش اند و جنس چینی ندارد. رادیو کنج مغازه روشن است تا او در هنگام کار از اخبار هم آگاه باشد. گاهی هم تلویزیون را روشن می نماید تا گزارش های خبری را ببیند. آراسته معتقد است باید به روز باشیم. او به همین سبب تعامل خوبی هم با جوان ها دارد. با یک فنجان چای در یک صبح بهاری مهمان او بودیم. کفاش هم محلی از روزگار خودش برایمان گفت.
قصه های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
هم محلی ها به نام مستعارش او را می شناسند؛ فرهاد. نام کفش فروشی هم از سال 1353به همین نام است. حسین آراسته از 12سالگی به شغل آبا و اجدادی اش مشغول است و همچنان چراغ حرفه پدری را روشن نگه داشته است. رنگ و لعاب در و دیوار مغازه خود حکایت از سال های دور دارد. پدرم 40سال پیش یکی از معدود کفش فروش های این محله بود. از اول هم در همین مغازه مشغول به کار شد. من هم تا کلاس نهم درس خواندم.
هر سال هم بدون حتی یک تجدیدی قبول می شدم. بعد از گرفتن سیکل، دیگر حسابی مشغول کسب و کار شدم. البته از 12سالگی کنار دست پدرم می ایستادم تا فوت و فن کار را یاد بگیرم. صحبت که به سال های دور می کشد، یادی می نماید از کوچه های خاکی. از اینکه محله امیریه محله باصفایی بوده و همسایه ها خیلی بیشتر از الان همدیگر را می شناختند. برای خرید کفش اول گزینه برای تهرانی ها میدان بهارستان بود و بعد از آن امیریه. ما هم جزو نخستین کفش فروش های این محله بودیم. همه اهل محل کفش فرهاد را می شناسند، چرا که هم از کاسبان قدیمی است و هم به خوش انصافی زبانزد است.
خبری از چینی ها نیست
ویترین کفش فروشی فرهاد دیدنی است. چراغ های لوستر کوچک و قدیمی با لامپ های رنگی حکایت از خوش سلیقگی و عشق به کار او دارد. داخل مغازه هم از هنر بی نصیب نمانده و تمام در کمدها با هنر ویترای (نقاشی روی شیشه) تماشایی شده است. اما آنچه در این ویترین بیشتر توجه ما را جلب کرد، کفش هایی است که همگی حاصل زحمت حسین آراسته است. قابل توجه است که ویترین این مغازه از حضور اجناس چینی در امان مانده است. می گوید: پای چینی ها به اینجا باز نشده است. به جز یک جفت دمپایی که یکی از آشنایان از کیش آورده و خواسته تا برای فروش در ویترین بگذارم، همه کفش ها و صندل ها کار خودم است.
هرکسی را بهرکاری ساخته اند
در مغازه کوچک اما با صفای او 2چرخ است. یکی چرخ دوخت است و دیگری برای نازک کردن چرم مورد استفاده قرار می گیرد. چکش و سنبه و ابزارهای دیگر نیز کنار هم چیده شده اند که برای خلق انواع مدل ها از آنها استفاده می گردد.تعمیر کفش هم این روزها بخش زیادی از وقت او را می گیرد. در حالی که او می گوید: من نودوز هستم نه تعمیرکار. اما بسیاری از هم محلی ها و دوستان و آشنایان به واسطه اعتمادی که به کار او دارند و او را از سال ها پیش می شناسند، تعمیر کفش هایشان را به او می سپارند. زمانی که برای تعمیر کفش ها که تعدادشان هم کم نیست، اختصاص می دهم باعث می گردد از کارم عقب بیفتم و کمتر بتوانم کفش بدوزم. هر کسی را بهرکاری ساخته اند. من با فن و دانشی که دارم می توانم به جامعه خدمات ارائه کنم. هرکسی به نوعی این خدمت رسانی را انجام می دهد. همه ما باید بدانیم که ثمره مان برای جامعه چیست و چه خدمتی از دست مان برای دیگر همنوعان مان بر می آید.
7جفت کفش برای 7روز هفته
وقتی درباره کفشی که خودش به پا دارد از او می پرسیم، می گوید: این کفش را خودم دوختم. چند سالی می گردد با من همراه است. پیش تر که جوان بودم برای خودم 7جفت کفش دوخته بودم. هر روز هفته یکی را می پوشیدم. تمام شان هم از چرم طبیعی بود. طوری که نه پا اذیت می شد و نه عرق می کرد. هرچه به سلامت پا اهمیت بدهیم و کفش مناسبی انتخاب کنیم، ضرر نمی کنیم. کفش های پاشنه بلند و نوک باریک یا کفش های بسیار تختی که کف صافی دارد به استخوان های پا بسیار آسیب می رساند. آسیبی که بعدها به صورت زانو درد و کمردرد بروز پیدا می نماید.
برای پسر و دخترش هم کفش های زیادی دوخته است. اما این روزها کمتر کفش هایی را می پوشند که پدر دوخته باشد. سلیقه جوانان متنوع است و به روز. ما هم باید به روز باشیم و به روز راه برویم. هر روز هم افکار و اندیشه های نو داشته باشیم. با همین اندیشه های نو می گردد طرحی نو در انداخت. حسین آراسته هم این عبارت را که کفش می تواند شخصیت فرد را تا حدودی لو بدهد تأیید می نماید. کفش مناسب که جنس خوبی هم داشته باشد، از ظاهرش معین است. البته تشخیصش برای من و امثال من که عمری است در این حرفه هستیم، کار آسانی است. مناسب بودن کفش هم یعنی فرد به سلامت خودش اهمیت می دهد.
ساعتی برای استراحت
کوهنوردی و دوچرخه سواری انتخاب هایی است که او در ساعت فراغت برای خود در نظر گرفته. معمولاً آدینه هر هفته به کوه می رود و ساعتی را در طبیعت کوهستان می گذراند. شکوه و عظمت کوه در کنار سکوتی که دارد باعث آرامش روح می گردد. آرامشی که با آن می توانم بهتر کار کنم.
*منتشر شده در خبرنگاران محله منطقه 11 در تاریخ 93/2/17
منبع: همشهری آنلاین