گزارش، سایه کوربین بر خیابان داونینگ استریت، خنجر از پشت هم حزبی های جانسون - مجله جگوار

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، طی روزهای اخیر زمزمه هایی در مورد جایگزینی جرمی کوربین در راس معادلات سیاسی و اجرایی لندن شنیده می گردد. انتشار این اخبار، بوریس جانسون و متعاقبا سران حزب محافظه کار را به شدت نگران ساخته است. از سوی دیگر، هم پیمانی حزب ملی اسکاتلند (SNP) و حزب کارگر در مورد گذار از دولت فعلی انگلیس، شرایط سختی را برای جانسون ایجاد نموده است. نخست وزیر انگلیس هم اکنون به خوبی می داند که حاشیه امنیت مناسبی در صحنه سیاسی کشورش ندارد. به عبارت بهتر، جانسون حتی نسبت به حضور خود در مسند نخست وزیری تا ماههای آینده اطمینان ندارد.

نگرانی اروپا از اوضاع آشفته سیاسی انگلیس

ماجرا به این جا ختم نمی گردد، هرگونه تحولی در صحنه سیاسی انگلیس گره برگزیت را کورتر خواهد ساخت.

تأثیر انتخابات زودهنگام انگلیس بر مذاکرات برگزیت و روند خروج انگلیس از اتحادیه اروپا غیر قابل انکار است. ابراز نگرانی دونالد تاسک، فدریکا موگرینی و دیگر سران اتحادیه اروپا از شرایط سیاسی حاکم بر انگلیس نشان می دهد که اروپای واحد همچنان برآوردی از رفتار سیاسی لندن در قبال پدیده برگزیت ندارد. در حالی که ضرب الاجل اتحادیه اروپا به انگلیس در مورد خروج از اروپای واحد به سرعت رو به سرانجام است، همچنان تکلیف مناسبات سیاست داخلی و خارجی در انگلیس معین نیست. در چنین شرایطی معین نیست که جانسون چگونه و با استناد به چه مکانیسمی می خواهد مذاکرات برگزیت را راهنمایی و مدیریت کند.

جانسون حاشیه امنیت ندارد

نخست وزیر انگلیس اکنون سایه جرمی کوربین رهبر حزب کارگر را بر خانه شماره ده خیابان داونینگ استریت حس می نماید. با توجه به اینکه همه نمایندگان حامی حزب کارگر و حزب ملی اسکاتلند از خروج جانسون از قدرت و جایگزینی کوربین حمایت می نمایند، دولت انگلیس در آینده ای نزدیک چاره ای جز برگزاری انتخابات دوباره نخواهد داشت. نکته حائز اهمیت اینکه بوریس جانسون در میان هم حزبی های خود نیز محبوبیت کافی ندارد. ده ها تن از نمایندگان حزب محافظه کار در مجلس انگلیس، با خروج سخت از اروپا و مشی سیاسی جانسون مخالف هستند. آنها بیشتر از افرادی مانند جرمی هانت در حزب محافظه کار تاثیر می گیرند. لیبرال دموکرات ها نیز نسبت به خروج سخت انگلیس از اتحادیه اروپا به شدت نگران و منتقد عملکرد جانسون در این خصوص هستند. بدیهی است که مخالفان جانسون، هم اکنون طیف گسترده ای از اعضای حزب کارگر، حزب ملی اسکاتلند، بعضی محافظه کاران ناراضی و لیبرال دموکرات ها را در بر می گیرد.

نقطه آشکارساز عقبگرد لندن در نظام بین الملل

برگزیت، نقطه آشکار ساز عقبگرد سیاسی، مالی و اجتماعی انگلیس در نظام بین الملل محسوب می گردد. عواقب و پدیده های ناشی از خروج انگلیس در اروپا، حداقل به مدت یک دهه، گریبانگر انگلیس خواهد بود و قدرت تمرکز موثر این کشور بر معادلات داخلی و بین المللی را از بین می برد.

تحقق برگزیت سخت (آنچه مدنظر بوریس جانسون است)، ضریب آسیب پذیری لندن در نظام بین الملل را افزایش خواهد داد و از سوی دیگر، لندن را رسما به مستعمره مالی ایالات متحده آمریکا تبدیل خواهد نمود. اصرار ترامپ و بولتون مبنی بر تحقق برگزیت سخت و حمایت آنها از جانسون نیز ریشه در همین مسئله دارد. تحقق برگزیت نرم (در قالب پذیرش توافق موجود با اتحادیه اروپا) نیز منجر به استیلای مالی اروپا بر لندن (حداقل به مدت 5 سال) خواهد شد. از این رو تحقق برگزیت نرم، صرفا میزان آسیب پذیری انگلیس را در قبال این پدیده تا حدودی کاهش می دهد و کلیت این آسیب پذیری را از بین نخواهد برد.

برگزاری رفراندوم دوباره در انگلیس (که افرادی مانند تونی بلر و بعضی اعضای حزب کارگر دنبال آن هستند)، منجر به خشم و نفرت حامیان خروج از اروپا و ملی گرایان انگلیس از دولت خواهد شد. تبعات امنیتی این موضوع برای دولت انگلیس بسیار سخت خواهد بود. به نظر می رسد بوریس جانسون پس از دیوید کامرون و ترزا می دو نخست وزیر سابق انگلیس، به سومین قربانی برگزیت تبدیل گردد. تغییر دولت در انگلیس و جا به جایی قدرت میان محافظه کاران و حزب کارگر، تاثیری در روند آسیب پذیری شدید انگلیس در عرصه های مالی، اجتماعی و سیاسی نخواهد داشت.

پس لرزه های تحقق برگزیت

تحقق برگزیت (چه برگزیت نرم و چه برگزیت سخت)، تمایل اسکاتلندی ها برای خروج از حاکمیت انگلیس و استقلال از این کشور را تشدید خواهد نمود. نظرسنجی های اخیر در اسکاتلند نشان می دهد که تعداد موافقان استقلال از انگلیس، به حدود 55 درصد رسیده است. از سوی دیگر صدور فرمان تعطیلی یا در حقیقت تعلیق فعالیت مجلس انگلیس به پیشنهاد نخست وزیر و تایید ملکه، موقعیت خاندان سلطنتی انگلیس را به شدت به چالش کشیده است. بدیهی است که در رسانه ها باید به موضوع تضعیف نهاد سلطنت در انگلیس (به عنوان یکی از پیش شرط های فروپاشی در این کشور) تاکید گردد. در این خصوص می توان به مخالفت های قبلی هواداران جمهوریخواهی در انگلیس با ملکه و کاخ باکینگهام، بر سر موضوعاتی مانند صرف هزینه های هنگفت بر سر تعمیرات مقر سلطنتی یا برگزاری مراسم های پر زرق و برق با پول مالیات شهروندان انگلیسی اشاره نمود.

در نهایت اینکه تعادل سیاسی، مالی و اجتماعی لندن، متعاقب وقوع پدیده برگزیت از بین رفته است. آنچه مسلم است اینکه در آینده ای نزدیک، بوریس جانسون نیز ناچار خواهد بود میان گزینه سقوط از قدرت یا بقای حداقلی در راس مناسبات سیاسی انگلیس یک گزینه را انتخاب کند. موضوعی که برای نخست وزیر تازه کار انگلیس یک کابوس محسوب می گردد.