جشنواره موسیقی فجر را چگونه دیدید؟ - مجله جگوار

خبرنگار خبرنگاران در یکی از شب های سی و پنجمین جشنواره موسیقی فجر در سالن های وحدت و رودکی به سراغ مردمی رفته است که به هر دلیل ترجیح داده اند در جشنواره سال جاری شرکت نمایند و نظرشان را درباره ِ جشنواره سال جاری و اجراها و همچنین نقاط قوت و ضعف جویا شده است.

آنچه در ادامه می خوانید، نتیجه حاصل از این گفت وگوهاست:

خانم جوانی در محوطه تالار وحدت قصد خروج دارد و معلوم است که از مخاطبان سانس اول بوده است. به سراغش می رویم و از او می پرسیم نظرش درباره جشنواره سال جاری موسیقی فجر چیست؟ می گوید، اولین اجرایی است که دیده و از اجرای نوازنده بلژیکی راضی بوده و لذت برده است.

او در ادامه می دهد: فلوریان نواک، نوازنده بلژیکی پیانو قطعه ای را نواخت که ارکستری است و نواختنش با پیانو سخت است و او هنرمندانه این کار را انجام داد.

این زن جوان درباره حضور نیافتن عده ای از هنرمندان مطرح در جشنواره موسیقی فجر که تقریبا هر سال رخ می دهد و سال جاری پررنگ تر بوده است هم می گوید: باید از دیدگاه آنان به موضوع نگاه کرد. من نمی توانم قضاوتشان کنم. به هر حال هنرمندانی این کار را نموده اند که در این عرصه اسم و رسمی دارند.

او از افزایش قیمت بلیت های جشنواره موسیقی فجر اظهار بی اطلاعی نموده و می گوید که مهمان بوده و هزینه ای پرداخت ننموده است.

دومین نفری که به سراغش می رویم مردی جوان است که با سیگاری بر لب منتظر آغاز سانس دوم است.

از او می پرسم که نظرش درباره جشنواره موسیقی فجر و نحوه برگزاری آن چیست؟ می گوید: این پنجمین اجرایی است که شرکت می کنم. من فقط گروه های بین الملل را دنبال کردم و از اجراها راضی بودم.

او بحث تحریم جشنواره از سوی بعضی اهالی هنر را هم درست و هم غلط می داند و اضافه می نماید: جامعه ما خودش به این سمت می رود که هنر را نخواهد و وظیفه هنرمندان سر پا نگه داشتن هنر است. اگر می آمدند ضرر می کردند و حالا که نیامده اند هم ضرر نموده اند. هنرمندان هر چقدر هم بر هنرشان پافشاری نمایند، نهایتا 300 نفر می آیند تا آن اجرا ببینند.

این مرد جوان قیمت بلیت های جشنواره را مخصوصا در بخش بین الملل منطقی و مناسب می داند و می گوید: وقتی قیمت بلیت یک تئاتر سطح پایین 40 ـ 50 هزار تومان است، این رنج قیمت برای بلیت های جشنواره مناسب است.

مرد مسنی که با همسرش روی نیمکت نزدیک ورودی تالار نشسته است، نظر متفاوتی درباره اجراهای جشنواره سال جاری دارد. او در این زمینه می گوید: من سال گذشته هم در جشنواره موسیقی فجر شرکت کردم. به نظرم اجراها سال جاری ضعیف تر شده اند و سطحشان تنزل پیدا نموده است.

او می افزاید: سال جاری گروهی از هنرمندان و مردم جشنواره را تحریم نموده بودند اما من با تحریم موافق نیستم؛ هنرمند باید در صحنه باشد و حرفش را بزند.

این مرد قیمت بلیت های جشنواره را گران می داند اما می گوید که در مقایسه با دیگر کنسرت ها مناسب تر است.

خانم دیگری اجراهای بین الملل در جشنواره موسیقی فجر سال جاری را باکیفیت و با ارزش عنوان و از حضورش در این اجراها ابزار رضایت می نماید.

وقتی درباره حضور نیافتن بعضی گروه ها در جشنواره از او می پرسیم، از این سوال ابراز تعجب می نماید و می گوید: به نظرم کسی جشنواره را تحریم ننموده و همه چیز خوب پیش رفته است.

او قیمت ها بلیت ها را هم مناسب می داند و می گوید: قیمت ها متفاوت هستند و می توان انتخاب کرد.

دختر جوانی روی نیمکت نزدیک ورودی تالار نشسته و سخت مشغول گپ و گفت با دوستش است. از او می خواهم تا جشنواره سال جاری را با سال گذشته مقایسه کند که در جواب می گوید: من هر سال جسته و گریخته اجراها را شرکت می کنم. اتفاقا الآن با دوستم درباره جشنواره سال جاری و اتفاق جالبی که در این جشنواره افتاد صحبت می کردم. ما در چند ماه اخیر اتفاقات ناگواری داشتیم که همه را ناراحت کرد اما تحریم جشنواره ها از سوی هنرمندان باعث شد تا پای مردم عادی به جشنواره باز گردد. بلیت ها بیشتر در دسترس بودند و وقتی وارد سالن می شوی مردم عادی کوچه خیابان را می بینی. در واقع به نظرم این تحریم و عدم حضور بزرگان اتفاق مثبتی بود برای ما مردم عادی که یا بلیت گیرمان نمی آمد یا توان خریدش را نداشتیم.

او ادامه می دهد: مساله دیگری که وجود دارد این است که هنر در کشور ما مردمی نشده و در حصاری واقع شده است برای یکسری افراد خاص؛ این باعث شده تا مردم نتوانند هنر اصیل را تشخیص دهند. مثلا الان نوازنده بلژیکی بسیار هنرمندانه پیانو می نواخت ولی من می دیدم که اطرافیانم خسته شده اند و موبایل چک می نمایند. حق هم دارند خوراک هنری درستی به آنها داده نشده و مثلا تتلو گوش می دهند؛ در صورتی که از نظر جامعه هنری سخیف محسوب می گردد.

وی در خاتمه این گفت وگو با خنده و شوخی می گوید: کاش هنرمندان هر سال جشنواره را تحریم نمایند تا راه برای مردم عادی باز گردد.

به سراغ گروهی از دختران و پسران جوان می روم که در حال بگو و بخند و تحلیل اجرایی که دیده اند هستند. وقتی از آنها می پرسیم که نظرشان درباره سی و پنجمین جشنواره موسیقی فجر چیست؟ دختر جوانی پاسخ می دهد؟ من سال گذشته هم در جشنواره موسیقی شرکت کردم اما به نظرم سال جاری گروه های بین المللی که شرکت کردند خوب بودند.

او درباره بحث تحریم جشنواره از سوی بعضی افراد می گوید: من در هنرستان موسیقی درس می خوانم خودم در اینستاگرامم استوری گذاشتم و در آن از دوستانم خواستم تا به جشنواره نروند، اما طبق صحبتی که با یکی از بچه ها داشتم، به این نتیجه رسیدیم که در کشوری که موسیقی خودش در این شرایط است ما جامعه هنری چرا باید تحریمش کنیم؟ تحریم ما بیشتر به آن ضربه می زند.

آخرین نفری که به سراغش می روم زن جوانی است که در خاتمه سانس دوم تالار وحدت در حال بازگشت به خانه است. وقتی می فهمد برای چه کاری به او نزدیک شده ام می خندد و می گوید: من خودم گزارشگر جشنواره هستم. می گویم: پس بهتر می توانید به سوال هایم پاسخ دهید و سوال هایم را یکی یکی از او می پرسم.

ـ شما به اقتضای کارتان بسیاری از اجراها را دنبال نموده اید به نظرتان کیفیت اجراها چطور بود؟

ـ اجراها خوب بودند و یک نکته مهمی که وجود داشت این بود که سال جاری به جهت مسائلی که پیش آمد یکسری از بزرگان موسیقی در جشنواره شرکت نکردند و این باعث شد تا گروه های جوانی که دیده نمی شدند و اولویت جشنواره نبودند به روی صحنه بیایند و شانسشان را امتحان نمایند و این به نظرم نکته مثبت و اتفاق راضی نماینده ای بود.

او درباره تاثیر جشنواره موسیقی بر حال وهوای این روزهای مردم می گوید: اگر پرشورتر برگزار می شد شاید تاثیر بیشتری داشت. هنوز هم مردم عادی توان آمدن به جشنواره را ندارند؛ مثلا اگر چند اجرای خیابانی رایگان برگزار می شد همه مردم در این رویداد و در این حس وحال خوب شریک می شدند.

گزارشگر جشنواره درباره قیمت بلیت ها می گوید: من بلیت های اهدایی داشتم اما به نظرم قیمت ها گران است و مثلا اگر یک خانواده معمولی بخواهند به کنسرت بیایند برایشان سنگین است.

در کنسرت ها مردم آزادی بیشتری دارند اما در جشنواره با توجه به ممیزی هایی که دارد قیمت بلیت ها باید مناسب تر باشد تا جایگاه های خالی کمتری داشته باشیم.