گلایه های تلخ قهرمان ایرانی وزنه برداری دنیا: در اردوی تهران آب معدنی را هم خودمان خریدیم - مجله جگوار

رسول معتمدی، یکی از استعدادهای خوش آیندهه وزنه برداری ایران است. ملی پوشی که قبل از رقابت های دنیای 2021 ازبکستان هم به واسطه عملکرد خوبی که داشت، معلوم بود پدیده کاروان وزنه برداری کشورمان در تاشکند خواهد بود. رسول معتمدی در ازبکستان اگرچه در وزن غیرالمپیکی روی تخته رفت و تنها طلایی کاروان وزنه برداری ایران در تاشکند لقب گرفت اما او فاکتورهای مثبت بسیاری دارد که اهالی وزنه برداری را به آینده ای درخشان برایش در عرصه های مختلف بین المللی خصوصاً بازی های آسیایی پیش رو در هانگژو چین و بازی های المپیک 2024 پاریس امیدوارتر از قبل می نماید. به همین بهانه و با توجه به درخشش ستاره جوان و طلایی تیم ملی وزنه برداری با او همکلام می شویم تا بعد از کسب نخستین عنوان قهرمانی اش در رقابت های دنیای تاشکند در رده سنی بزرگسالان بیشتر از برنامه هایش برای آینده و البته اتفاق های تاشکند بدانیم.

حتی آب معدنی را هم خودمان تهیه می کردیم

ستاره طلایی وزنه برداری ایران در رقابت های دنیای وزنه برداری 2021 تاشکند در مورد اینکه قبل از اعزام به مسابقات دنیای، شرایط اردویی و تمرینی سختی داشتند، می گوید: بعد از 2 مرحله اردوی عالی و باکیفیتی که در بابلسر و استان مازندران داشتیم، اردوی قبل از اعزام به مسابقات دنیای در تهران خیلی به ما سخت گذشت. از صبحانه گرفته تا ناهار و شام، هر وعده غذایی را مجبور بودیم خودمان تهیه کنیم، چون شرایط مالی بد بود و ما هم چاره ای جز هزینه کردن از جیب نداشتیم. اینقدر وضع بد بود که ما حتی آب معدنی را هم خودمان تهیه می کردیم. مسئولان ورزش گویا در آن شرایط سخت ما را فراموش نموده بودند. دست آخر هم دغدغه این را داشتیم که بعد از این همه زحمت و خون دل خوردن، شاید نتوانیم به خاطر هزینه های سنگین حضور در رقابت های دنیای، به تاشکند اعزام شویم اما با لطف و عنایت خداوند، مسائل را هر چه بود پشت سر گذاشتیم و با حمایت رئیس کمیته ملی المپیک راهی ازبکستان شدیم. من برای نخستین باری بود که در رده سنی بزرگسالان و مسابقات دنیای این رده سنی روی تخته می رفتم. شرایط بدنی و روحی ام عالی بود و با خودم عهد نموده بودم که هر طور شده اینجا برترین عملکرد را برای کسب خوشرنگ ترین مدال دنیای به نمایش بگذارم. خدا را شکر که شرمسار مردم و هموطنانم نشدم. خدا گواه است که بیشتر از خودم نگران این بودم که در مسابقات دنیای شرمسار لطف و محبت مردم کشورم شوم. خیلی دوست داشتم با مدالی که کسب می کنم حتی برای یک لحظه هم که شده خنده و شادی را روی لب مردم ببینم، چون می دانم که چقدر در این شرایط سخت و عجیب مالی حال مردم روبه راه نیست و آنها احتیاج به محرکی برای شاد شدن دارند. الحمدلله که با مدال طلا و سکوی قهرمانی توانستم به هدفم برسم و شادی را به مردم کشورم تزریق کنم. مردم از من طلا می خواستند و من هم پای قولم ایستادم و طلا را برای کشورم به برترین شکل ممکن کسب کردم. شادی مردم قطعاً برترین هدیه و پاداشی بود که بعد از طلایی شدن به من با پیغام ها و لطف و محبتی که دریافت کردم انتقال پیدا کرد.

دست کم گرفتم، حرکت اول یک ضرب ام از دست رفت

رسول معتمدی، قهرمان طلایی وزنه برداری دنیا در دسته 102 کیلوگرم معتقد است که به خاطر دست کم گرفتن وزنه و اندکی سهل انگاری حرکت اول یک ضربش از دست رفت وگرنه می توانست رکورد بهتری در این حرکت ثبت کند: روی حرکت اول یک ضرب ام که از دست رفت، خودم مقصر بودم. زیرا وزنه را دست کم گرفتم و با سهل انگاری این حرکت را خیلی مفت از دست دادم. قطعاً اگر این وزنه از دست نمی رفت می توانستم رکورد بهتری در یک ضرب به جا بگذارم. اما با روحیه ای که پشت صحنه گرفتم سریع به مسابقه برگشتم و اجازه ندادم رقبا فاصله خود را با من زیاد نمایند. همین اتفاق هم افتاد و من با مهار دو حرکت به جامانده یک ضرب شرایط مساعدی را برای درخشش در دو ضرب و رسیدن به سکوی قهرمانی برای خودم ترسیم کردم.

معتمدی در مورد حرکت دو ضرب و تثبیت عنوان قهرمانی و نشان های طلای دو ضرب و مجموع دنیا می گوید: چون به توان و قدرتم در دو ضرب اعتماد و اعتقاد داشتم، می دانستم که می توانم کار را در این حرکت تمام کنم. حتی سوای مدال طلا، نیم نگاهی هم به رکوردشکنی در این حرکت داشتم. رکورد استاندارد این دسته وزنی 231 کیلوگرم ثبت شده و هنوز دست نخورده به جامانده است. به همین علت دنبال شکستن این رکورد نیز بودم. ولی جو و شرایط سنگین حاکم بر مسابقه آنطوری که می خواستم پیش نرفت. به همین علت تصمیم گرفتم به جای رکوردشکنی همان طلای دنیای خودم را در این رویداد مهم تثبیت کنم. همین جو سنگین حتی در حرکت دوم دوضرب تأثیر زیادی روی کیفیت کارم گذاشت. به همین علت نتوانستم وزنه 220 کیلوگرم را در مرتبه دوم مهار کنم. قطعاً کم تجربه بودن من هم در استرسی که هنگام رقابت در تاشکند داشتم بی تأثیر نبود. اما هر طور بود خودم را سریع جمع و جور کردم و در حرکت سوم با مهار این وزنه هم طلای دو ضرب و هم مجموع دنیا را به نام خودم و کاروان وزنه برداری ایران ثبت کردم. بیش از موفقیت خودم، از موفقیت و مدال آوری امیرحقوقی مسرور شدم. من و امیر هم رفیقیم و هم رقیب. برای این مسابقه هم از قبل با هم قرار گذاشته بودیم که هردو در انتها مسابقه دنیای روی سکوی قهرمانی باشیم. خدا ر اشکر که این اتفاق خوب رخ داد و ما بعد از مدت ها توانستیم باز هم یک سکوی قهرمانی دنیا را ببینیم که دو وزنه بردار ایرانی روی آن ایستادند. امیدوارم این اتفاق خوب همچنان در عرصه های مختلف بین المللی ادامه داشته باشد.

معتمدی با بیان این مطلب که بعد از استراحتی کوتاه برای موفقیت در رقابت های مهم آینده تمریناتش را آغاز می نماید ادامه می دهد: بعد از استراحتی کوتاه دوباره تمریناتم را آغاز می کنم تا اگر کادرفنی صلاح دید و به اردو دعوت شدم بتوانم باز هم نماینده ای شایسته در رقابت های مهم بین المللی بخصوص بازی های آسیایی برای کشورم باشم. تغییر وزنم قطعاً باید با نظر کادرفنی باشد. به امید خدا هرچه صلاح باشد و به سود منافع ملی و تیم ملی وزنه برداری ایران باشد همان را انجام می دهم. من سرباز وزنه برداری ایران هستم و مثل یک سرباز در خدمت کادرفنی هستم.

مقصر پخش اشتباه سرود، مسئول برگزاری بود

معتمدی اشاره ای هم به مراسم سکوی قهرمانی و پخش اشتباه سرود ملی ایران دارد: ما سی دی که حاوی سرود ملی و رسمی کشورمان بود همینطور پرچم ایران را قبل از مسابقه به مسئولان برگزاری تحویل داده بودیم اما قطعاً اشتباه اصلی از مسئول برگزاری مسابقه بود که یک سرود دیگر به جای سرود ملی ما در سالن پخش شد. من همان موقع که متوجه شدم سریع واکنش نشان دادم و بلافاصله رئیس فدراسیون ما هم نسبت به این موضوع اعتراض کرد که با واکنش ما، مسئولان برگزاری ضمن عذرخواهی بابت این گاف بزرگی که داده بودند، سرود ملی و رسمی ایران را دوباره پخش کردند تا مراسم برگزار گردد. بعد از مسابقه هم اینطور که شنیدم رئیس فدراسیون، آقای مرادی به صورت مکتوب نسبت به این اشتباه بزرگ اعتراض خود را به میزبان مسابقات ابلاغ کردند.